باتومیشدبی خستگی دستهاراسایبان راه کرد
باخورشیدعشق روزرامثل گلی اغازکرد-
ازسرپرچین پرید
باتومیشد لابلای یاسها مهربانی راکمی لمس کرد
مثل یک پیوستگی درسکوتی مست بی همراه رفت
باتومیشد سبزهمپای درخت اوج گرفت
اسمان رابوسه زد
خوب بود
چون اب وخاک
باتومیشددست سیب رامحکم گرفت
حوض را انداخت بالای درخت
باتومیشدروی مهربانی ها ازشوق لرزید
اما سرنرفت
باتومیشد دستها رابازکرد
عشق را اواز داد
اشک رابر باد داد
ازسربام غصه هاودردهاراپرداد
باتومیشد دست باران را گرفت
در هوای تازه ترپرواز کرد
باتومیشدبی هوا فریادزد
ای دوستت دارم
همین
